Σάββατο 18 Ιουλίου 2015

Για την εμποροπανήγυρη στο χώρο του Σχολείου......




Προσωπικές ανησυχίες για την διεκπεραίωση
 της εμποροπανήγυρης στον αύλειο χώρο των 
1ου & 5ου Δημοτικών Σχολείων Αλεξάνδρειας. 


Σαν γονιός  θέλω να μιλήσω  κυρίως και λιγότερο σαν πρόεδρος του Συλλόγου.
 Νοιώθω πολύ απογοητευμένη από την αντιμετώπιση  που είχαμε από το Δήμο, όλη την χρονιά.
Δεν γράφω αυτό το κείμενο για να ξεκινήσω καμιά αντίδραση, δεν νομίζω ότι θα μπορούσα άλλωστε να τη διαχειριστώ, θέλω μόνο να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις  μου και ίσως να ευαισθητοποιηθούν οι υπεύθυνοι και να βοηθήσουν περισσότερο στην συντήρηση του ποιο παλιού σχολείου της Αλεξάνδρειας που θα έπρεπε να αποτελεί στολίδι για την  πόλη μας…….  
Όσες επιστολές και αν παραδώσαμε στους υπευθύνους, πετάχτηκαν σε μια άκρη και ξεχάστηκαν με αποτέλεσμα να προσπαθούμε  να καλύψουμε μόνοι μας τις ανάγκες του σχολείου σε ότι μπορούσαμε.
 Έτσι μου έχει γεννηθεί ή εξής απορία:
Πως πρέπει να εκλάβουμε το γεγονός ότι ο Δήμος <<γύρισε>> να κοιτάξει το σχολείο μας, μόνο όταν τέθηκε το θέμα της εμποροπανήγυρης; Είναι δηλαδή ένας χώρος όπως οποιοσδήποτε άλλος, προς εκμετάλλευση; Δεν είναι ο χώρος που 410 παιδιά περνούν την μισή τους ημέρα; Δεν πρέπει να συντηρηθεί και να προστατευθεί αντί να κακοποιηθεί;
Γιατί αυτό θα γίνει.
Ποιοι βανδαλισμοί θα αποτραπούν;
Η αλήθεια είναι ότι μόνο δυσάρεστα μπορώ να σκεφτώ….. όπως το ότι αυτήν την εποχή το σχολείο έχει κλειστές τις πόρτες του για τα παιδιά μας (έλλειψη φύλακα), όμως θα τις ανοίξει για το πανηγύρι…….
Θα επισκευαστούν οι ζημιές; ή θα βρεθούμε πάλι να παρακαλούμε για τα αυτονόητα;
Τα παιδιά θα γυρίσουν τον Σεπτέμβρη, σε ένα σχολείο με περισσότερα προβλήματα από πριν .
Ο Δήμος θα έχει καταφέρει να φέρει το πανηγύρι στο κέντρο της πόλης και τα παιδιά μας πάλι θα τσαλαβουτούν στα νερά της αυλής, πάλι θα μπαίνουν σε τάξεις με υγρασία, πάλι θα κινδυνεύουν από τα κλαδιά, πάλι δεν θα έχουν τουαλέτες, πάλι θα παρακαλάμε…….
Το ξέρω ότι κάποιοι περίμεναν μια ποιο δυναμική αντίδραση από μένα, όμως θέλω να σας θυμίσω ότι είμαι και εγώ γονιός σαν εσάς και κατά πάσα πιθανότητα με τις ίδιες αντοχές (ψυχικές και σωματικές) με τους υπόλοιπους και πραγματικά δεν ξέρω τι θα έπρεπε να κάνω. 

Ζητώ συγνώμη.

Σουρλοπούλου Ολυμπία